अनगिनित आ गए शरण में जन, जननि,–
सुरभि-सुमनावली खुली, मधुऋतु अवनि !

      स्नेह से पंक-उर
       हुए पंकज मधुर,
       ऊर्ध्व-दृग गगन में
       देखते मुक्ति-मणि !

      बीत रे गई निशि,
      देश लख हँसी दिशि,
      अखिल के कण्ठ की
       उठी आनन्द-ध्वनि !

By shayar

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *